پرواز آفتاب و نسیم و پرنده را
می دانم و صفای دلآویز دشت را
اما، من این میان
پرواز لحظه ها را،
افسوس میخورم
پرواز این پرنده ی بی بازگشت را ...
یاد بگیر ، قدر هر چیزی را که داری بدانی،
قبل از آنکه روزگار به تو یادآوری کند که:
می بایست قدر چیزی را که داشتی، میدانستی ...
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: